Donderdag 18 februari. Aanvang 19.30 uur.
Danielle Hirsch is nummer 16 op de kandidatenlijst van GroenLinks. Zij gaat met leden en sympathisanten van GroenLinks en belangstellenden in gesprek en vertelt over wat onze ambities met betrekking tot buitenlands beleid de komende jaren zouden moeten zijn. En hoe Danielle zich daarvoor wil inzetten:
‘PUNCHING ABOVE YOUR WEIGHT’ - Hoe Nederland als koploper internationaal het verschil kan maken.
Heb jij je aangemeld? Dan ontvang je vooraf via email de link naar de Meet Up. Vanaf 19.15 uur kun je donderdag inloggen.
Over Danielle
Als 20-jarige woonde Danielle Hirsch een tijd in de sloppenwijken van Mexico. Ze ondervond daar aan den lijve hoe onze economische realiteit heel anders is dan de theorie die ze tijdens haar studie Milieu en Ontwikkeling leerde. Momenteel leidt ze milieuorganisatie Both ENDS, waar ze met sociale bewegingen uit de hele wereld werkt aan economische verduurzaming.
Ze ziet dat de invloed van Nederland ver over onze grenzen reikt. Met onze handel in producten uit de brandende Amazone, ons fossiele mainportmodel en onze belastingverdragen, dragen we bij aan de wereldwijde armoede- en klimaatproblemen.
Danielle is ervan overtuigd dat we onderdeel kunnen en moeten worden van de oplossing door te focussen op eerlijke handel, groene financiële stromen en mensenrechten.
Danielle Hirsch, nummer 16 op de GroenLinks-kandidatenlijst voor de Tweede Kamerverkiezingen, heeft geen doorsnee leven geleid. De ouders van Danielle Hirsch (52) zijn in tijden van oorlog opgegroeid. Haar moeder zat tijdens de Tweede Wereldoorlog ondergedoken in Roermond en is vervolgens geëmigreerd naar Israël, waar ze de Israëliër ontmoette die de vader van Danielle zou worden. Haar ouders hebben haar altijd verteld hoe geweldig Nederland is - veilig, relatief gelijk, betrouwbare basisvoorzieningen. Ze hebben haar terecht opgevoed met het idee dat ze in haar handjes mag knijpen dat haar wieg toevallig in Amstelveen stond, en niet in een ander land.
Tijdens haar studie Economie voelde Danielle dat ze als student een beeld van de wereld voorgeschoteld kreeg dat niet klopte. Ze besloot om in een van de grootste sloppenwijken van Mexico te gaan wonen. Daar zag ze hoe het echt gaat; mensen die arm zijn helpen elkaar maar vechten voor hun leven, belasting betalen heeft geen zin, en vrouwen hadden in de overvolle metro een eigen coupé nodig om niet aangerand te worden. Ze leerde anders naar de wereld kijken; hoe het rijke westen rijk is geworden en gebleven ten koste van mensen over de hele wereld. Hoe weinig we daarvan weten. En hoeveel we te brengen hebben.
Na omzwervingen via Paraguay en Kenia is ze waar ze nu is: overtuigd dat de wereld eerlijker kan zijn. Niet alleen voor haarzelf en haar eigen zoon (15) en stiefdochter (25), maar voor iedereen. Als directeur van Both ENDS ziet ze niet alleen wat macht en onmacht met mensen doet - hoe vissers en kleine boeren van hun land verjaagd worden, hoe vrouwen continue aan het kortste eind trekken -, maar ook dat diezelfde mensen onnoemelijk veel energie en goede ideeën hebben over hoe dat anders kan.
Hoewel altijd al maatschappelijk actief, is ze pas sinds 4 jaar ook politiek actief. Wellicht op te late leeftijd voor sommigen, maar zo ziet Danielle het niet. Ook op je 48ste kan je nog een verschil maken. Haar zoon zegt haar hardop dat hij geen vertrouwen heeft in een zonnige toekomst. Haar stiefdochter ervaart hetzelfde. Ze vragen, eisen van ons dat we zorgen dat ze wel een toekomst hebben. En Danielle gelooft echt dat wij dat de komende 4 jaar moeten gaan doen: "We hebben geen tijd meer, de hoop mag niet gericht zijn op de toekomst, de hoop is alleen hoop als we nu het verschil gaan maken."
In haar eigen woorden:
“Onze kinderen hebben recht op een veilig leven en een kansrijke toekomst. Klimaatverandering brengt dat in gevaar. Alleen als we dat nu aanpakken kunnen we kinderen wereldwijd en onszelf in de ogen blijven kijken.
Op dit moment houdt Nederland een mondiaal systeem in stand dat klimaatverandering verergert en zorgt voor een onveilige wereld. Mensen komen buitenspel te staan en mensenrechten worden geschonden. Jongeren zien geen toekomst voor zichzelf.
We moeten stoppen met navelstaren. Juist wij kunnen hier en nu het verschil maken. Door klimaatverandering op een slimme manier aan te pakken. Door eerlijke handel, groene financiële stromen, mensenrechten en feministisch leiderschap de norm te maken. Nederland moet weer tot de internationale koplopers behoren.
Ik voer als kandidaat-Kamerlid voor GroenLinks campagne. Om de aandacht voor onze rol in de wereld in het debat te brengen en te houden.”